zondag 11 december 2016

KQC 24 - JAZZ - 7 december 2016

Op 7 december genoten Eric, Jacky en Joost van een avond non-stop super jazz.
Dat de afwezigen ongelijk hebben, bewijst het onderstaande...

Act Music is een Duits Jazz label dat in 1992 opgericht werd door producer & manager Siggi Loch. Ondertussen is het uitgegroeid tot een toonaangevend label. Ik plukte volgende quote van hun website (https://www.actmusic.com/en/About-ACT/ACT-Music):
"Today ACT is considered one of the finest curators of progressive jazz and creative music.” DOWNBEAT (US)
With a roster that boasts some of the most influential contemporary jazz recordings of recent years - namely those of the epoch defining sound of the sorely missed Esbjörn Svensson Trio - among a wide range of leading jazz instrumentalist and singers since it's foundation in 1992 by the music manager and producer Siggi Loch, the German label ACT has grown to a global force. Over the past 25 years ACT has championed an incredible array of jazz artists who are defined by their desire to push musical boundaries while reaching out to a wider audience with both authenticity and innovation at their core. This list includes the likes of Nils Landgren, Michael Wollny, Marius Neset, Lars Danielsson, Joachim Kühn, Ulf Wakenius, Youn Sun Nah, Nguyen Le, Leszek Mozdzer, Vincent Peirani, Emile Parisien and many more. Although the main focus of ACT lies on European jazz, it has been the driving force behind the careers of US artists such as (recently) Vijay Iyer, Rudresh Mahanthappa or Scott Duois. In 2017 ACT will celebrate its 25th anniversary - 25 years music "In the Spirit of Jazz".
Omdat we rap zijn wachten we niet tot 2017, maar beluisterden we CD 1 van de dubbelaar Various Artists - Duo Art: Creating Magic - 2 CD Set (2014). Daarover kun je het volgende lezen (https://www.actmusic.com/en/Artists/Various-Artists/Duo-Art-Creating-Magic/Duo-Art-Creating-Magic-CD):
In 2014 ACT introduces a new series: Duo Art. You could almost say: duo is the new trio! No other constellation of musicians can potentially be as flexible, interactive and democratic as the duo. It's the most reduced way of making music together. At the same time it can open a whole musical world without borders. Two musicians acting as one and in a dialogue at the same time. Call and response - it's jazz in its purest form. Sometimes less is morewhen it comes to creating magical moments - like "Duo Art: Creating Moments" proves.
Dit is een ongemeen boeiende compilatie die constant van heel hoog niveau is en uiteenlopende stijlen van hedendaagse jazz met zelfs een zweem van chanson wanneer Youn Sun Nah haar ding doet op track 10...
Links:
https://www.discogs.com/Various-Creating-Magic/release/8161871
https://www.actmusic.com/en/Artists/Various-Artists/Duo-Art-Creating-Magic/Duo-Art-Creating-Magic-CD
https://play.spotify.com/album/5OTJTWAvRp1V7vT0NkWA0C

Je kunt het hierboven al lezen dat het Esbjörn Svensson Trio aan de basis lag van wat er allemaal op Act Music verschijnt. Op wikipedia kunnen daarover het volgende lezen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Esbj%C3%B6rn_Svensson_Trio):
Esbjörn Svensson Trio (vaak E.S.T. genoemd) was een jazzpianotrio dat werd opgericht in 1993. Het trio bestond uit Esbjörn Svensson (piano), Dan Berglund (contrabas) en Magnus Öström (drums). Hun eerste album was When Everyone Has Gone (1993), en hun eerste internationale album was From Gagarin's Point of View (1999). Svensson stierf in 2008 bij een duikongeval. Hij liet een vrouw en twee zoons achter.
De muziek van het Esbjörn Svensson Trio was te kenschetsen als energiek, melodieus en beïnvloed vanuit zeer diverse muzikale hoeken. Vanuit de jazz was er duidelijke invloed van Thelonious Monk te horen - het tweede album van E.S.T. was een verzameling vertolkingen van diens werk. Daarnaast had de muziek ook duidelijke rock-elementen, werd gebruikgemaakt van elektronica en waren ook invloeden uit klassieke muziek en volksmuziek terug te horen. Dit resulteerde in een breed publiek dat de traditionele genregrenzen overschreed.
Svensson werd in 1995 en 1996 de Zweedse jazzmuzikant van het jaar. In 1998 was hij de componist van het jaar. Het album Winter in Venice (1997) kreeg de Zweedse Grammy. Het album Strange place for Snow kreeg veel prijzen waaronder de "Jahrespreis der Deutschen Schallplattenkritik", de "Deutscher Jazzpreis", "Choc de l'année", "Victoire du Jazz" (de Franse Grammy) en "Revelation of the Festival". In 2004 kreeg E.S.T. de "Hans Koller prijs", voor de Europese artiest van het jaar.
Wijzelf beluisterden een aantal tracks van het uit 2000 daterende Good Morning Susie Soho, een album dat op ACT verscheen. Een schitterend album waarover we op wikipedia het volgende kunnen lezen:
Good Morning Susie Soho received critical acclaim. Stuart Nicholson of JazzTimes described the album as "darkly lyrical [and] fiercely contemporary". It was named "Album of the Year" for 2000 by Jazzwise magazine.
Links:

Terwijl we nu toch al in Scandinavië zitten doen we er nog een schepje bovenop: Verneri Pohjola is een Finse trompettist, een opkomend groot talent, die alle richting uitgaat met zijn blaasinstrument... Hij heeft reeds een hele reeks albums op zijn palmares, en het meest recente album Bullhorn verscheen in 2015 bij Edition. Dat album kwam hij voorstellen op 27 oktober in De Spil te Roeselare, waar een schitterende groep muzikanten aan het werk gezien kon worden... vooral het lang uitgesponnen derde nummer van Bullhorn, met als titel He Sleep, I Keep Watch bleef achteraf hangen...
Hierbij een review van Mike Gates:
Links:

Dit jaar was de nieuwe jazzmessias, Kamasi Washington, die vorig jaar als debuut (!) zijn 3 dubbele CD of LP The Epic uitbracht op Brainfeeder, aanwezig op Gent Jazz en ze brachten daar een wervelende show (http://focus.knack.be/entertainment/muziek/concertverslagen/gent-jazz-dag-1-de-dynamiek-van-kamasi-washington-de-arabische-lentebries-van-ibrahim-maalouf/article-normal-726355.html). Wie daar ook was was Eric en hij was er weg van. En wij ook nadat we een paar minuten van The Epic gehoord hadden. Fusion zoals we nog maar zelden gehoord hebben. Dit komt van Wikipedia:
Upon its release, The Epic received rave reviews from music critics. At Metacritic, which assigns a normalized rating out of 100 to reviews from critics, the album received an average score of 83, which indicates "universal acclaim", based on 7 reviews. AllMusic critic Thom Jurek described the album as "21st century jazz as accessible as it is virtuosic -- feel matters to Washington," and further wrote: "Holistic in breadth and deep in vision, it provides a way into this music for many, and challenges the cultural conversation about jazz without compromising or pandering." Russell Warfield of Drowned in Sound described the album as "wonderful stuff," further stating that the record "deserves a high score by any standards of evaluation."
The Guardian critic John Fordham, who was positive in his assessment of the album, wrote: "Only a shortage of thematic surprises – given its extravagant length – keeps it from being quite the seismically jazz-changing departure that some admirers are claiming." Seth Colter Walls of Pitchfork awarded the album with "Best New Music" tag, stating: "The Epic actually makes good on its titular promise without bothering to make even a faint-hearted stab in the direction of fulfilling its pre-release hype."
Links:
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Epic_(album)
https://www.discogs.com/Kamasi-Washington-The-Epic/master/837501
https://play.spotify.com/album/2j2q2ySuVk43eHB8wI5XQj
https://www.youtube.com/watch?v=9OZq2cactvc

De avond van 27 oktober toen Verneri Pohjola in De Spil het beste van zich liet horen was er nog een tweede concert: dat van Oddarrang. Ook van Finland, zoekt deze groep de grenzen op tussen jazz, post rock en klassiek. De ongewone combinatie van trombone, cello, gitaar, bas en drums zorgt voor betoverende soundscapes, melodisch en toch spannend. De geluidsmuren die door Oddarrang opgewekt werden waren onweerstaanbaar tijdens hun live optreden, denk maar aan hun openingstrack, de eerste track van hun nieuwste album Agartha (2016) met als titel Aletheia. En ook op plaat zijn ze onweerstaanbaar. Van hemels mooie ingetogenheid tot hevige energetische uitspattingen waarbij iedereen door het dak gaat...
Het werd heel stil toen Cathedral (2012) door de luidsprekers klonk... al hun albums horen in ieders collectie thuis!
Links:
https://www.discogs.com/artist/1717040-Oddarrang
https://oddarrang.bandcamp.com/
https://play.spotify.com/album/33d051LOw2KdL8hJbd1QrF

Op donderdag 24 november was er een legendarische band in Brugge te zien in de Biekorf: het Sun Ra Afkestra o.l.v. Marshall Allen. Op het internet lezen we het volgende:
Van 1955 tot zijn dood in 1993 leidde de multi-instrumentalist en componist Sun Ra het ‘Arkestra’, een big band die avant-garde jazz en moderne electronica moeiteloos combineerde. Ze bouwden een cultstatus op dankzij spektakelrijke concerten en hun zogenaamde ‘kosmisch afro-futurisme’. Sun Ra beweerde immers dat hij niet van deze, maar van de planeet Saturnus afkomstig was. Na de dood van Sun Ra zette één van de andere spilfiguren van het orkest, saxofonist Marshall Allen zijn werk verder tot op de dag van vandaag. Allen maakt ondertussen al 58 jaar lang deel uit van de band (langer dan Sun Ra zelf), maar weet op zijn 92e nog steeds de muziek van Sun Ra springlevend te houden.
Dit jaar viert het 12-koppige Sun Ra Arkestra zijn 60-jarig bestaan met een heuse wereldtournée. Zo willen ze hun invloedrijke rol in de ontwikkeling van de hedendaagse jazz onderstrepen. ‘Space is the place’ – het concert in Brugge is het eerste in België sedert 2004 en betekent meteen één van de laatste kansen om deze legendarische band in een club te zien.
Sun Ra and the Arkestra were the original DIY group. What went on in 1970s punk with self-pressed records and hand-drawn artwork – Ra was doing that in the ‘50s and ‘60s. The music was phenomenal – Sun Ra was the man, the ultimate artist for any vinyl collector.“ (Gilles Peterson)
Met: Marshall Allen (altsax, fluit), Cecil Brooks (trompet), Tara Middleton (zang & viool), Noel Scott (zang & sax), James Stewart (tenorsax), Danny Ray Thompson (baritonsax), Dave Davis (trombone), Dave Hotep (gitaar), Elson Nascimento (percussie, surdo), Sal La Rocca (bas), Wayne Anthony Smith Jr (drums).
Jacky was aanwezig op dat onvergetelijke concert en kocht de CD Music for the 21st century (2003).
We genoten met volle teugen van deze grote vernieuwers die maar niet willen/kunnen stoppen... 92 jaar en al 58 jaar op het podium compleet uit de bol gaan... amai
Links:
http://www.vrijstaat-o.be/sun-ra-arkestra/
https://play.spotify.com/artist/5V5vvh5MgM7vDuPp4lJYkh
https://www.discogs.com/Sun-Ra-Arkestra-Under-The-Direction-Of-Marshall-Allen-The-Music-For-The-21st-Century-Live-At-The-Unc/release/2774904

Anja Lechner & Francois Couturier brachten in 2014 op het legendarische ECM Moderato Cantabile uit. Een betoverend mooi album met vnl. klassieke muziek... wondermooie muziek trouwens!
Van dit album staat een uitgebreide review hier: https://www.allaboutjazz.com/anja-lechner-francois-couturier-moderato-cantabile-by-john-kelman.php. Daarom volstaan we hier met de mededeling: verplicht oorvoer!
Links:
https://www.youtube.com/watch?v=DIuT_NCeCtw
https://www.discogs.com/Anja-Lechner-Fran%C3%A7ois-Couturier-Komitas-Gurdjieff-Mompou-Moderato-Cantabile/master/800668

We bleven nog even betoverd toen we The Sea (ECM 1995) in de CD speler schoven en op play drukten. Gemaakt door Ketil Bjørnstad, David Darling, Terje Rypdal en Jon Christensen. Als je deze namen samen ziet staan op een album, dan kan het niet meer misgaan... een review door Scott Yanow:
This CD from pianist Ketil Bjornstad fits the ECM stereotype. The music is generally mournful, full of space, floating and very much a soundtrack for one's thoughts. The 12 parts of "The Sea," which find Bjornstad joined by cellist David Darling, guitarist Terje Rypdal and drummer Jon Christensen, set somber moods rather than introduce memorable themes and the only real excitement is supplied by Rypdal's rockish guitar. Some listeners may enjoy its introspective and peaceful nature of these performances but most will find this a bit of a bore.
Wij behoren bij die 'some listeners' en vinden dit een ongewoon goed album...
Links:
https://www.youtube.com/watch?v=mjhOUKYnFrQ
http://www.allmusic.com/album/the-sea-mw0000175826
https://itunes.apple.com/us/album/the-sea/id220035872
https://www.discogs.com/Ketil-Bj%C3%B8rnstad-David-Darling-Terje-Rypdal-Jon-Christensen-The-Sea/master/226623

Ibrahim Maalouf schonk ons met zijn uit 2015 daterende Kalthoum een prachtig geschenk waarin jazz vermengd wordt met oriëntaalse invloeden om een sublieme wijze. Uitgebracht op CD op ImpulseIbrahim Maalouf was ook een van de acts op het Gent Jazz festival van 2016.
Links:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ibrahim_Maalouf
https://www.discogs.com/Ibrahim-Maalouf-Kalthoum/release/7520582
https://www.youtube.com/watch?v=DUa_srT-uL8
https://www.ibrahimmaalouf.com/js_albums/kalthoum/

Bill Laswell is een van de grootste producers van de laatste decennia. Er is vrijwel geen enkele grote naam met wie hij niet onder een of ander vorm samengewerkt heeft en alles wat hij aanraakt veranderd in muzikaal goud... dus wanneer je de namen Miles Davis en Bill Laswell samen op een album ziet staat, kan het onmogelijk nog misgaan. In 1999 verscheen er zo'n plaat: Panthalassa - The Remixes (Columbia). Fusion, jazz, electronica, hip hop, jungle, ambient, alles komt hier samen in een bruisende coctail zoals allen den Bill deze kan brouwen...
"Metastructures condensed, themes highlighted, beats punched up by a master tinkerer who's loved them forever, the transcendent buzz of electric Miles nevertheless remains undulant, unpredictable, perverse—and so relaxed about getting where it's not actually going that newcomers will find it hard to imagine how much more unhurriedly it might arrive."
Links:
https://en.wikipedia.org/wiki/Panthalassa:_The_Remixes
https://en.wikipedia.org/wiki/Panthalassa:_The_Music_of_Miles_Davis_1969%E2%80%931974
https://www.discogs.com/Miles-Davis-Panthalassa-The-Remixes/release/28563
https://play.spotify.com/album/0zirtGBYvueHkoJIIAGkfu


Met Miles Davis hebben een van de grootste namen in de jazzmuziekgeschiedenis genoemd... in een eerder luistergroep was Kind of Blue als de klassieker. Deze keer doen we er nog een schep bovenop met Sketches of Spain. Daterend uit 1960 bevat het o.a. een jazz versie van het Adagio uit het Concerto de Aranjez van Joaquin Rodrigo, waarvan je het origineel hier kunt horen: https://www.youtube.com/watch?v=X9DOtuPLqNI. Ondertekenende kent deze muziek al even lang als hij op de planeet rondloopt, vandaar dat de naam klassieker een heel persoonlijke betekenis heeft deze keer.
Links:
https://en.wikipedia.org/wiki/Sketches_of_Spain
https://play.spotify.com/album/4Gg3siRefHW8r2CndJxIiJ
https://www.discogs.com/Miles-Davis-Sketches-Of-Spain/master/48172

De volgende luistergroep zal het accent leggen op elektronische muziek en doorgaan op woensdag 8 februari 2017. De afwezigen zullen weer ongelijk krijgen...





Geen opmerkingen:

Een reactie posten